Sayın Başkan, Değerli Üyeler…
Alman yazar Wolfgang Borchert’in sevdiğim bir sözü var:
“Gerçek, kasabanın fahişesine benzer. Onu herkes tanır, ama yine de sokakta karşılaşmaktan utanç duyar.”
İşte bu davanın özü, kasabadaki fahişeyle, yani gerçekle karşılaşmayı göze almanın bedelini ödetmekti.
Bu davanın kaçak savcısının heykelini dikmek isteyen, manşetlerden ona “teşekkürler” diyen, Emniyet’in dinleme borularını gazetesine bağlayan kullanışlı aptallardan olmadığımız için, 6 yıldır bu sanık kürsüsündeyiz.
“Tahliye yok” kararını, Cemaat’in STV’sinin mahkeme açıklamadan 21 dakika önce bildiği bir davadır bu sona eren.
Evet, onlar demişti; haklı çıktılar, tutuklu kaldık.
Ama biz de demiştik; haklı çıktık, darbe yapmak istediler.
KOZİNOĞLU’NUN ÖLÜMÜNDEN SORUMLUDURLAR
Bugünlere gelinmesi için ölüler mezarlarından kalkıp, oy kullandı mı, bilmiyorum.
Bildiğim; bu davanın 12 numaralı sanığı, bugün artık bir ölü.
Evet, savunmasını dahi yapamadan cezaevinde şüpheli bir şekilde hayatını kaybeden Kaşif Kozinoğlu’ndan bahsediyorum.
İşte bu nedenle Sayın Heyet…
Odatv Davası her şeyden önce bir cinayet davasıdır.
Kozinoğlu bugün burada yoksa, Cemaat’in polislerinden savcılarına, hakimlerinden bilirkişilerine, cezaevi müdürlerinden doktorlarına kadar herkes sorumludur.
Ve keza…
Tüm bu saydığım isimleri o görevlere atayan, parsel parsel koltuk veren, dönemin tüm bakanları, dönemin başbakanı ve dönemin cumhurbaşkanı da sorumludur.
İdam sehpasında dahi son söz sorulur.
Bundan neredeyse 6 yıl önce, Kozinoğlu’nu manşetlerden darağacına asanlar, onu, sanık sandalyesinde bir harf dahi söyletmeden mezara gömdüler.
Ben o cellatların, iddianame dedikleri idam fermanını okudum Sayın Heyet; Kaşif Kozinoğlu suçsuzdu.
BERAAT TALEBİNDE İSMİM GİZLENMİŞ
Sayın Başkan, Değerli Üyeler…
Sayın Savcı’nın esas hakkında mütalaasını okuduğumda, devlet içinde bir çetenin kumpasından değil de, adi bir suçtan dolayı yargılandığımı düşündüm!
Zira, mütalaada polisiyle, savcısıyla, hakimiyle, bilirkişisiyle nasıl büyük bir kumpas kurulduğuna değinilmemiş dahi.
Yetmemiş, bu davadan 19 ay hapis yatan benim ismim dahi yok beraat talebinde; “sanıkların” diye çoğul bir kelimenin içinde gizleniyorum.
Halbuki…
Odatv Davası tarihe geçecektir, sizin vereceğiniz karar da unutulmayacaktır, işte bu yüzden tarihi bir sorumluluğunuz vardır.
FETÖ’DEN BOŞALAN KOLTUĞA BAŞKALARININ OTURMA HEVESİ
Sayın Başkan, Değerli Üyeler…
Dedim ya, herkesin bildiği ama karşılaşmaktan utanç duyduğu gerçeği yazmak bizim işimiz.
Dün Silivri zindanına atıldık, yine yazdık.
Bugün dışarıdayız, yine yazıyoruz.
Yarın yaşadıkça, yine yazacağız.
Gelin görün ki…
Mesele, Odatv Davası’nın bitmesi de değildir.
Mesele, hala bu topraklarda özlemini duyduğumuz adaletin ve basın özgürlüğünün bir türlü gelmemesidir.
Yani mesele, FETÖ’den boşalan koltuğa başkalarının oturma hevesinin devam etmesidir.
Şunu demek istiyorum:
Bakınız, bu davada “FETÖ’ye dokundu” diye yanan gazeteci Ahmet Şık, şimdi ise FETÖ’den hapiste yatırılmaktadır.
Bu mudur FETÖ ile mücadele?
Cumhurbaşkanlığı’nın dünyaya FETÖ tehlikesini anlatmak için hazırladığı özel kitapçıkta, Odatv Davası da yer alıyor.
O kitapçıkta, FETÖ’nün “muhalifleri susturmasına” örnek olarak Ahmet Şık’ın tutuklanması veriliyor.
Dön - dolaş geldiğimiz noktada; FETÖ ile mücadele ettiğini söyleyen Türkiye’nin yargı sistemi, FETÖ’nün tutukladığı Ahmet Şık’ı bu kez FETÖ’den tutukluyor.
HABERLERİMİZ BU ÜLKENİN ÇIKIŞ YOLUDUR
Özünde…
Bu davanın sanıklarının yazdıkları dün dikkate alınsaydı, bugün Türkiye bu kadar sorunla boğuşmazdı.
O yüzden “Odatv İddianamesi” denen şeyde “suç delili” diye gösterilen haberler, bu ülkenin çıkış yoludur.
Sayın Heyet…
Son sözüm: Neyse ki, Rab’den ve milletten af ya da özür dileyecek bir habere imza atmadım.
Kaynak: Barış Pehlivan / Odatv.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder